De campanula: bedekkende klokjes

Tijdens een vakantie in de bergen kun je ze al eens zijn tegengekomen. Kleine paarse bloemetjes in de vorm van een klokje. De campanula. In het Latijn daarom ook niet heel toevallig 'klokje'.

Hij bestaat in veel verschillende soorten. Het grasklokje, het weideklokje en het ruigklokje zijn enkele van deze soorten. Je vind ze steeds vaker in Nederland, maar eigenlijk zijn het bergplanten. Vanuit een punt met wortels verspreiden de klokjes zich langzaam over de bodem.

Bodembedekker 
Omdat het echte bodembedekkers zijn, worden ze bijna nooit hoger dan vijftien centimeter. Toch kan de plant op graslanden soms zelfs twee meter halen. De bloemen van de campanula bestaan uit vijf kroonbladen en zijn vaak blauw of paars, maar kunnen ook wit of roze zijn. Dat hangt af van de soort campanula.

Kruipklokje 
Omdat er zoveel verschillende soorten campanula's zijn is het moeilijk een eenduidig verhaal te maken. Zo bestaan er eenjarige, tweejarige en vaste campanulas. Een soort die je vaak aantreft in tuinen is de Campanula poscharskyana, oftewel het kruipklokje. Deze naam zegt genoeg, want als je niet oppast, bedekt deze campanula je hele tuin. Het is dan ook zaak om regelmatig te snoeien.

Winterhard
Deze van oorsprong Servische campanula heeft een blauw/paarse kleur en is een vaste plant. Na de bloei gaat de plant dood en komt het jaar erna weer op. Hij groeit goed in de zon of in de schaduw. Eigenlijk is de plant tevreden met elke grond, zolang hij maar genoeg water krijgt. Ook met strenge winters heeft de plant geen moeite. Omdat de wortels winterhard zijn, kan de plant boven de grond gewoon afsterven en erna weer opkomen.