De Lijsterbes
De Lijsterbes is een makkelijke boom of struik die met zijn bladeren, bloemen en vruchten menig tuin opfleurt.
De Lijsterbes (Sorbus Aucuparia) is een grote struik of boom die bijzonder rijk is aan bloemen en vruchten. De laatste blijven echter helaas meestal niet lang hangen. Daarvoor zijn ze veel te geliefd bij vogels. Met name merels en (natuurlijk) lijsters doen zich te goed aan de kleine fel oranje gekleurde vruchten van de Lijsterbes. De vogels zorgen via hun uitwerpselen voor de verspreiding van de Lijsterbes in de natuur.
De Latijnse woorden Sorbus en Aucuparia betekenen vrucht en vogelvangst. De Romeinen gebruikte de bessen van de Lijsterbes namelijk als lokaas om op vogels te jagen. De naam Nederlandse naam Lijsterbes is eigenlijk onjuist, want de vruchten zijn geen bessen maar steenvruchten. Ze zijn het best te omschrijven als heel kleine appeltjes.
De Lijsterbes bloeit in mei. Je ziet dan grote op appelbloesem lijkende bloemtuilen. De geelwitte bloemen hebben een sterke maar helaas niet zo'n heel aangename geur. In augustus komen de vruchten die op deze manier min of meer de herst aankondigen. Nadat je de vruchten 8 tot 12 uur in verdunde azijn hebt laten weken kun je ze in een jam verwerken. Ze worden daarin vaak gecombineerd met appel. Lijsterbessen bevatten veel vitamine C.
De Lijsterbes zelf kan wel 15 meter hoog worden. Meestal is hij meerstammig. Deze stammen zijn slank en glad en dragen een relatief brede kroon. De lancetvormige zijblaadjes van het geveerde blad hebben een zaagtandige rand. Eind april komen deze uit de knop, en vallen er vrij vroeg in de herst weer af. Op dat moment zijn ze heel fraai geel en rood gekleurd.
Ideaal voor de Lijsterbes is een humusrijke vochtige bodem, maar op een redelijk droge voedselarme zure grond zal hij het ook wel doen. Ook op andere punten is de Lijsterbes niet zo moeilijk. Hij houdt van zon, maar in half schaduw kan hij ook prima aarden. Ook is de Lijsterbes niet gevoelig voor vorst.